Lesgeven was zijn passie. Toch brak Bram van der Klaauw zijn Pabo-studie af, omdat de theoretische vakken hem minder goed lagen. Twaalf jaar later staat hij tóch voor de klas. Via een EVC-traject behaalde hij alsnog zijn Ervaringscertificaat en heeft hij binnen afzienbare tijd ook zijn Pabo-diploma op zak.
Bram van der Klaauw studeerde twaalf jaar geleden aan de Pabo. Om verschillende redenen rondde hij zijn opleiding niet af. “Leren in de praktijk ligt mij wel, de theoretische vakken gingen me wat minder makkelijk af. Daardoor heb ik niet alle studiepunten van de laatste twee jaar behaald. Wel rondde ik mijn eindstage succesvol af, daarna ben ik afgehaakt,” blikt hij terug. Bram probeerde toch te solliciteren, de banen in het onderwijs lagen indertijd echter niet voor het oprapen. “Ik heb tientallen brieven geschreven, maar zonder ervaring en diploma kwam ik er gewoon niet tussen. In combinatie met het overschot aan leerkrachten in die tijd deed mij dat besluiten om te stoppen met de studie.” Hij gooide het roer radicaal om en maakte een switch naar de uitzendwereld. Het vak van recruiter leerde hij in de praktijk.
Terug naar het onderwijs
Een paar jaar later trad hij in dienst bij een detacheringsbureau dat was gespecialiseerd in het onderwijs. Bram: “Ik had uiteenlopende scholen in mijn portefeuille. Regelmatig ging ik op werkbezoek en ik merkte dat het vak van leerkracht me bleef trekken. De personeelstekorten in het onderwijs waren inmiddels enorm opgelopen en ik dacht: als ik ooit nog het onderwijs in wil, dan is dít de tijd.” Hij stuurde verschillende sollicitatiebrieven waarin hij zijn situatie uitlegde. “Zo raakte ik in gesprek met de onderwijsstichting waar ik tegenwoordig werk. Zij waren net in zee gegaan met EVC Centrum Vigor, om mensen die niet over de juiste diploma’s beschikten via een EVC-traject alsnog hun ervaring te kwalificeren met de mogelijkheid dit te verzilveren in een Pabo-diploma. Dat leek mij ook wel wat.” Zo startte Bram met een EVC-compact om de geschikbaarheid en haalbaarheid van zijn kunnen in kaart te brengen. Hieruit volgde een ontwikkeldossier waarin het ontbreken van een deel van zijn theoretische kennis en vakdidactisch onderbouwingen werd blootgelegd.
Fulltime voor de klas
“Tijdens het intakegesprek bij Vigor werd me duidelijk gemaakt over welke competenties ik zou moeten beschikken en waar ik me nog verder in moest verdiepen,” vertelt Bram. Naar verwachting zou hij het traject binnen een jaar kunnen afronden. “Ik heb ervoor gekozen om fulltime voor de klas te gaan staan. Ik begon met het observeren van lessen, waarna ik steeds meer zelf voor de klas mocht staan. Ik heb heel veel van mijn collega’s geleerd en ook de directeur kwam regelmatig in de klas om te kijken of het goed ging.”
Leren in de praktijk
Hij vervolgt: “Daarnaast heb ik me onder meer verdiept in de visies van verschillende pedagogen. De aspecten die ik belangrijk vond, ben ik in mijn eigen lessen gaan toepassen. Verder discussieerde ik geregeld met een collega over uiteenlopende onderwijsgerelateerde onderwerpen. Ik denk dat ik de meeste kennis vooral door die gesprekken heb opgedaan. Dat is voor mij persoonlijk ook het grootste voordeel van een EVC-procedure: dat je in de praktijk kunt leren en daar de theorie aan kunt koppelen.”
Ontwikkeling
Een jaar later kwam Bram weer terug bij Vigor voor zijn EVC-onderzoek. “De assessor merkte op dat hij me zo veranderd vond. En daar heeft hij volkomen gelijk in. In een jaar tijd heb ik mezelf enorm ontwikkeld. Niet alleen als leerkracht, maar ook als persoon. Ik sta nu veel sterker in mijn schoenen, ik weet precies wat ik wil. Ook voor de klas ben ik veel zelfverzekerder geworden. Dat hoor ik ook van collega’s en ouders en zie ik ook terug in de cito-score van mijn leerlingen. Voor mij is dit alles de bevestiging dat ik op de goede weg ben.”
Pabo-diploma
Na het EVC-onderzoek kreeg Bram zijn Ervaringscertificaat uitgereikt. “Dat ga ik nu officieel laten omzetten in een Pabo-diploma. Hiervoor moet ik nog een taal- en rekentoets doen, maar de eindstreep is in zicht. Dat is superfijn, want mijn werkgever had als eis gesteld dat ik mocht blijven als ik mijn EVC binnen een jaar zou afronden. Dat is dus gelukt. Ik heb best een gok genomen vorig jaar, door mijn vaste baan op te zeggen, maar het heeft goed uitgepakt.”