De 60-jarige Mathilda Mailoa werkt al vele jaren in de jeugdhulpverlening. Ze begon ooit in de kinderopvang, maar toen ze als oproepkracht aan de slag ging bij een therapeutisch gezinshuis, wist ze dat hier haar hart lag. Inmiddels werkt ze al weer een tijdje bij Ouder- en Kindteams Amsterdam (OKT). Om haar SKJ-registratie te kunnen behouden, begon ze in oktober 2019 aan een EVC-traject bij een aanbieder. Dit verliep echter niet naar tevredenheid, waarna ze de overstap maakte naar Vigor. “Contact maken op persoonlijk vlak, dat is wat ieder mens wil. En dat doet Vigor heel goed.”
Mathilda vervulde verschillende functies binnen de jeugdhulpverlening, waaronder ambulant hulpverlener en meewerkend teamcoördinator. “Met de transitie Jeugdzorg in 2015 kwam ik bij het OKT terecht, waar het wijkgericht werken werd geïntroduceerd. Eerst werkte ik voor het Primair Onderwijs, daarna voor het Voortgezet Onderwijs. Het was en is de uitdaging om te kijken hoe we gezinnen optimaal kunnen ondersteunen, o.a. door hen te verbinden met de organisaties die actief zijn in de wijk, en ook de organisaties onderling met elkaar te verbinden. Ieder mens heeft een kans nodig. Ik ben zelf van Molukse afkomst en ben opgegroeid in de barakken. De kans die wij niet hebben gekregen, wil ik anderen wel heel graag geven.”
De switch
Sinds kort heeft Mathilda een nieuwe functie als werkbegeleider. “In die hoedanigheid coach ik collega’s in het werkveld.” In 2019 startte ze met een EVC-traject. “Ik beschik niet over het hbo-diploma dat vereist is voor het behoud van mijn SKJ-registratie. Een nieuwe opleiding volgen zag ik niet zitten, waardoor een EVC-traject voor mij een logische keuze was. Dat liep echter niet lekker. Het contact met de betreffende aanbieder vond vooral plaats via chat en via de mail, dat was voor mij te onpersoonlijk. Het lukte me ook niet om mezelf te motiveren om allerlei zaken op papier te gaan zetten voor de rapportage. Een collega bracht me op het spoor van Vigor. Hun aanpak sprak me aan. Het eerste telefoongesprek voelde meteen goed en ik ben met hen in zee gegaan.”
Samen, niet alleen
Wat was er dan zo anders in de aanpak van Vigor? “Ik kreeg één contactpersoon, Quirine, toegewezen die ik altijd kon benaderen als ik vragen had en me begeleidde gedurende het hele traject. Natuurlijk moest ik een inhoudelijk verslag schrijven en allerlei documenten aanleveren, maar Quirine keek met me mee wat er nog ontbrak. Die ondersteuning heb ik als heel prettig ervaren, het hielp om mijn hoofd leeg te maken. Je begint toch met een dubbel gevoel aan een proces als dit, omdat je er door veranderde regelgeving min of meer toe wordt gedwongen. Je moet er veel energie in steken om het allemaal rond te krijgen en daarnaast moet je ook nog gewoon je werk doen. Dan is het fijn dat je door Vigor zo veel mogelijk wordt ontlast.”
Een spiegel voorhouden
“Ook het gesprek met de twee assessoren is prettig verlopen. Op zich had ik al redelijk inzicht in mijn competenties, ik weet dat ik mijn vak versta. Het proces heeft me wel doen stilstaan bij wat ik allemaal heb gedaan en nog steeds doe. In zekere zin wordt je een spiegel voorgehouden en ga je nadenken waar je precies staat op dat moment. Dat houdt je scherp.” Inmiddels heeft Mathilda haar Vakbekwaamheidsbewijs Vakbekwame hbo jeugd- en gezinsprofessional binnen. “Voor mijn huidige nieuwe functie is het geen noodzaak meer, maar ik vind het toch goed om het te hebben. Daarmee houd ik voor de toekomst alle opties open. Voorlopig richt ik me echter op mijn nieuwe functie, ik heb er zin in!”