“Onze kinderdagverblijven voelen kleinschalig en huiselijk, toch is het een grote organisatie”, vertelt directeur Khadija Ait Tahra van ’t Lieveheersbeestje. “Ouders vinden het een tweede huis voor hun kinderen en dat is natuurlijk fijn. Misschien een beetje naïef, maar we hebben lang gedacht dat een personeelstekort ons niet zou overkomen. We hadden goede teams en veel mensen met een vast contract. We hoorden wel geluiden dat mensen overstapten naar een zzp-constructie of stopten omdat ze de werkdruk te hoog vonden. Maar daar waren we vrij nonchalant over. Ten onrechte, want ook wij kwamen aan de beurt.” Dat gebeurde vooral toen het zzp-schap voor veel mensen aantrekkelijk werd. Vanuit de zzp’ers gezien begrijpt Khadija de overstap: meer verdienen, flexibelere werktijden en weinig administratieve lasten. “Toen kwamen we wel in de problemen: we konden geen nieuwe kinderen aannemen en moesten andere maatregelen nemen. Het was moeilijk om aan nieuwe mensen te komen en nu kunnen we groeien dankzij EVC.”
De oplossing: EVC
Khadija kende het begrip EVC-traject wel, maar de ervaringen waren niet altijd even goed. “Via via kwamen we uit bij Vigor. Het prettige was dat deelnemers door en in gesprekken met assessoren van Vigor konden laten zien welke competenties ze hadden. Dat vonden veel mensen heel interessant: het scheelde behoorlijk wat theoretische last. Mensen zagen dat ze eindelijk verder konden met een nooit afgemaakte opleiding. Ik vond dat een goede motivatie.” De mensen die met name dankzij de EVC-trajecten werden getrokken, kwamen vaak uit een andere branche. “Ongeveer de helft is wel ooit gestart met een opleiding voor pedagogisch medewerker, maar heeft het nooit afgemaakt. Zij zijn iets anders gaan doen, maar de passie voor werken met kinderen is wel gebleven. We zien ook mensen die kansen zien om op deze manier een baan te vinden en een opleiding te kunnen doen. Ze zijn bijvoorbeeld moeder geworden en hebben nu iets meer tijd, ze weten vaak goed wat te willen.”
Waardering en loyaliteit
Het is mooi dat mensen ná het behalen van een certificaat graag nog door willen leren. Khadija: “We voelen als organisatie waardering en loyaliteit. Ze willen graag meedoen en aanwezig zijn, ze voelen zich sterk verantwoordelijk voor de groep en nemen initiatief. Ze denken mee in de richting van de organisatie. Zo werkt het echt: als ik met ze in gesprek gaan, is dat van een andere niveau als een gesprek met een schoolverlater. Ze willen hier echt graag blijven werken en zijn heel betrokken. Het is een unieke kans voor hen om aan het werk te gaan en een opleiding te doen, en voor ons als organisatie om zo heel loyale werknemers binnen te halen die bovendien heel betrokken zijn en willen doorgroeien. Heel blij met de kansen die ze krijgen.”
In de praktijk
Die loyaliteit laat zich in de praktijk zien door bijvoorbeeld het overnemen van diensten bij ziekte van collega’s. Of medewerkers bieden zich spontaan aan als ze zien dat de bezetting krap is. “Dat is natuurlijk hartstikke fijn. Ze willen graag iets terugdoen voor de kans die ze hebben gekregen.” Het aanbieden van EVC-trajecten heeft dus prima uitgepakt voor ’t Lieveheersbeestje: “We zitten nu goed qua personeel, maar we leiden altijd extra mensen op. Er zijn nu drie mensen aangenomen die via EVC-trajecten een certificaat halen. Op die manier zitten we nooit met een gat.”