Jezelf blijven ontwikkelen is vaak essentieel om plezier te houden in het werk. Dat een EVC-onderzoek bij Vigor automatisch leidt tot een ontwikkelplan is dan ook mooi meegenomen. Zo’n ontwikkelplan is overigens ook voor werkgevers erg waardevol, stelt EVC-begeleider Doreen Sanders.
Doreen Sanders heeft de afgelopen jaren alle hoeken en gaten van EVC-trajecten leren kennen. Eerst volgde ze zelf als kandidaat een EVC-procedure, later werd ze bij Vigor vaktechnisch assessor en tegenwoordig begeleidt ze kandidaten van a tot z bij hun EVC-traject. Haar kennismaking met EVC begon een paar jaar geleden. Doreen: “Ik werkte al twintig jaar bij de Rabobank en wilde beschermingsbewindvoerder worden. Daarvoor moet je bij de rechtbank een toelating aanvragen, waarvoor je een specifieke hbo-opleiding nodig hebt. Ik had wel een hbo-opleiding en verschillende cursussen en post-hbo-opleidingen gevolgd, maar dat ene specifieke hbo-diploma ontbrak. Omdat ik wel de nodige ervaring had, ben ik een EVC-procedure ingegaan. Na afloop kon ik met succes naar de rechtbank om mijn benoeming als bewindvoerder aan te vragen.”
Vast aanspreekpunt
Inmiddels runt Doreen samen met een collega haar eigen bewindvoerderskantoor. Daarnaast is ze vorig jaar ook voor Vigor aan de slag gegaan; eerst als vaktechnisch assessor en daarna als begeleider, waarbij ze gedurende het hele traject het aanspreekpunt is voor de kandidaat. “Ik merk dat een EVC-procedure soms best spannend is voor de kandidaat. Dan is het fijn als er iemand is die ervoor zorgt dat het hele traject zo soepel mogelijk verloopt en die je op je gemak stelt, waardoor je ontspannen en goed voorbereid het EVC-gesprek in gaat. Dat komt het resultaat uiteindelijk ten goede.”
De kracht van de voorbereiding
Iedere kandidaat krijgt bij Vigor een begeleider toegewezen. Wat is precies de rol van die begeleider? Doreen: “Eerst houd ik met de kandidaat een uitgebreid intakegesprek. We nemen samen het cv en de gevolgde opleidingen door. Daarnaast noteer ik welke competenties de kandidaat heeft opgedaan in de huidige, maar ook vanuit voorgaande functies, vrijwilligerswerk of hobby’s. Het zorgt ervoor dat de kandidaat perfect voorbereid is op het EVC-onderzoek én dat de assessoren met de intakerapportage een basisdocument hebben om tijdens het gesprek de diepte in te gaan”.
Boeiend werk
Als begeleider blijft ze de kandidaat tijdens het gehele EVC-traject volgen. Doreen: “Wanneer de kandidaat vragen heeft, kan hij of zij altijd contact met mij opnemen. Na het EVC-onderzoek bel ik altijd even om te vragen hoe is het gegaan. En wanneer de assessoren het rapport hebben geschreven, ben ik als begeleider degene die de uitreiking verzorgt en het rapport op hoofdpunten met de kandidaat bespreekt.” Zelfs daarna is het nog geen tijd om definitief afscheid te nemen. “Na een half jaar neem ik nog een laatste keer contact op om met de kandidaat het hele traject te evalueren en zicht te krijgen op de effecten die de EVC-procedure teweeg gebracht heeft in zijn of haar (professionele) leven en werkomgeving. Zo ontstaat er met elke kandidaat vanzelf een band. Dat maakt het werk als begeleider ook zo boeiend.”
Samen de toekomst verkennen
Tijdens haar gesprekken merkt Doreen vaak dat kandidaten meer in hun mars hebben dan ze zelf denken. “Dat is het mooie van EVC,” zegt ze enthousiast. “EVC brengt naast de inzetbaarheid en competenties ook de groeikansen en -mogelijkheden van een kandidaat in kaart. In de gesprekken dagen we de kandidaat uit om samen de toekomst te verkennen. Zo levert EVC ook een persoonlijk ontwikkelplan op.” En dat is belangrijk, benadrukt ze. Niet alleen voor de kandidaat, maar ook voor de werkgever. “Voor veel mensen is jezelf blijven ontwikkelen een voorwaarde om plezier in het werk te blijven houden. Maar ook voor werkgevers kan zo’n ontwikkelplan heel waardevol zijn, omdat het de potenties van een werknemer laat zien.”
Handvatten voor een gesprek
Doreen vertelt over een kandidaat die ze een tijdje geleden begeleidde. “Deze dame was in haar functie vastgelopen en bij ons gekomen omdat ze het gevoel had dat ze ander werk zou moeten zoeken. Uit de gesprekken met de assessoren kwam naar boven dat ze bepaalde talenten had waarvan ze zichzelf helemaal niet bewust was. Daardoor realiseerde ze zich dat er ook bij haar huidige werkgever nog volop kansen en mogelijkheden voor haar lagen. Het ontwikkelplan gaf haar vervolgens voldoende handvatten om in gesprek te gaan met haar manager over de mogelijkheden om zich binnen haar eigen bedrijf verder te ontwikkelen.”
Continu scherp
“Ook binnen Vigor doen we trouwens veel aan ontwikkeling,” besluit Doreen. “Onze mensen worden regelmatig getraind en een paar keer per jaar organiseren we bijeenkomsten waar we nieuwe ontwikkelingen met elkaar uitwisselen. Ook hebben we vakgroepen waarbij vakassessoren met elkaar kunnen sparren over bepaalde onderwerpen. Verder zijn er bij elk EVC-onderzoek twee assessoren betrokken: een vakinhoudelijk deskundige en een beroepsoverstijgende assessor. Veel assessoren hebben naast hun werk bij Vigor nog een andere baan of een eigen bedrijf. De bagage nemen ze mee naar Vigor en zo vullen ze elkaar niet alleen aan, maar kunnen ze ook van elkaar leren. Verder reflecteren we ieder gesprek met elkaar: wat ging goed, wat kon beter? Bovendien wisselen de teams regelmatig van samenstelling. Hierdoor houden we onszelf continu scherp.”