Margrit Deneken wist al van jongs af aan dat ze het onderwijs in wilde. Ze begon ooit als kleuterleidster, werkte op verschillende basisscholen als leerkracht en kwam uiteindelijk in het voortgezet speciaal onderwijs terecht. Na daar enkele jaren te hebben gewerkt was ze toe aan een nieuwe uitdaging en ging aan de slag bij het gezinshuis van een vriendin. Zo ontstond het idee om samen met man Stef een eigen gezinshuis te starten in Heerlen. Een SKJ-registratie was hiervoor verplicht. Margrit verkreeg deze dankzij een EVC-traject van Vigor.
Het gezinshuis van Margrit en Stef mag nu bovendien ook als leerbedrijf fungeren. “Dat houdt in dat we stagiaires, zowel mbo als hbo, mogen begeleiden. Dat is mede geïnspireerd door de energie die ik kreeg door het volgen van het EVC-traject. Binnenkort mogen we onze eerste stagiaire verwelkomen. Dankzij de SKJ-registratie gaan er veel deuren voor ons open.” Margrit heeft altijd een baan in het onderwijs voor ogen gehad. “Ik vind echter dat je ook open moet staan voor andere dingen, anders beperk je jezelf”, lacht ze. Het verklaart mede waarom ze uiteindelijk toch van het vertrouwde pad afweek. “Ik ben sowieso iemand bij wie het om de zoveel jaar weer begint te kriebelen, dan wil ik even iets anders doen. Ik zag het niet zitten om tot mijn 68-ste voor de klas te staan.”
Aandacht voor het individu
In het voortgezet speciaal onderwijs had Margrit het op een gegeven moment niet meer naar haar zin. “Het is zo’n eenheidsworst, er is onvoldoende aandacht voor het individu. Dat motiveerde mij om op een gegeven moment over te stappen naar een gezinshuis. Stef en ik willen in ons eigen gezinshuis de expertise die we als respectievelijk verpleegkundige en docent hebben opgebouwd, inzetten om de kinderen in staat te stellen zich ten volle te ontwikkelen. Als franchisenemers van Driestroom krijgen we de ruimte om vanuit onze eigen visie de zorg vorm te geven. We houden het bewust kleinschalig, met maximaal vier kinderen. Op dit moment bieden we voor vier kinderen in de leeftijd van tien en elf jaar, ieder met een eigen rugzakje, een thuis.”
Voortvarend aan de slag
Om een gezinshuis te kunnen starten, moest Margrit echter wel over een SKJ-registratie beschikken. “Dat is een vereiste vanuit Driestroom, gezinshuisouders moeten voldoen aan bepaalde kwaliteitscriteria. Ik beschikte helaas niet over het juiste diploma. Het volgen van een vierjarige hbo-opleiding Social Work was een optie, maar dat zag ik niet zitten. Ik ben me gaan verdiepen in de mogelijkheden en zo kwam ik uiteindelijk bij Vigor terecht.” In juli 2020 is ze gestart met het EVC-traject. “Het begon met een drie uur durende intake. Daarna volgde een assessment via Zoom. Ik moest ook een portfolio en een reflectieverslag inleveren. Mijn begeleidster bij Vigor had duidelijk aangegeven wat er van mij verwacht werd, verder heb ik er grotendeels zelf invulling aan gegeven.”
Geen papieren tijger
“Vanuit het onderwijs was ik al gewend om een heel stuk administratie te verzorgen: daar moest je dagelijks op schrift stellen welke methodieken je had toegepast en hoe je dat had gedaan, en moest je dit tevens evalueren. Die ervaring kwam nu goed van pas, daardoor was het papierwerk voor het EVC-traject voor mij geen probleem. Ik heb wel nog een ‘huiswerkopdracht’ meegekregen, waarin ik methodieken verbond met wat ik deed in het gezinshuis. Dat heeft me enorm geholpen.” Margrit heeft het traject dan ook soepel doorlopen. In september 2020 verkreeg ze haar vakbekwaamheid als jeugd- en jongerenprofessional. Daarnaast heeft ze de gewenste SKJ-registratie.
Toekomstplannen
“De kracht van Vigor is dat ze echt kijken naar de mens. Doordat ze zo’n uitgebreide intake doen, krijgen ze een goed beeld van wie jij bent als persoon en daar sluiten ze vervolgens naadloos op aan. Ik heb het traject dan ook als zeer prettig ervaren. Het leuke is dat inmiddels ook anderen in mijn omgeving hetzelfde traject doen of hebben gedaan.” Plannen voor de toekomst zijn er genoeg (“ik houd alle opties open!”) maar op dit moment probeert Margrit vooral te genieten van de relatieve rust. “Het is vakantie, de kinderen zijn nu het allerbelangrijkste. In september zien we wel weer verder!”