Dat leerkrachten niet altijd in staat zijn de kwaliteiten van hun leerlingen goed in te schatten, bewijst de 23-jarige Roos Geluk. Zij kreeg op de middelbare school te horen dat mbo-niveau 2 voor haar het maximaal haalbare was. Roos liet zich hier niet door ontmoedigen, integendeel zelfs! Een verkort EVC-traject bij Vigor wees uit dat haar competenties zich op mbo-niveau 3 bevonden, met niveau 4 als potentie. Het gaf haar het zelfvertrouwen dat ze nodig had om de volgende stap te zetten.
Werken in de ouderenzorg was wat Roos oorspronkelijk voor ogen had toen ze begon aan de opleiding helpende niveau 1 te Amersfoort. Daarna rondde ze niveau 2 met succes af, waarna ze in september 2021 de overstap maakte naar niveau 3. “Dat liep echter niet zo lekker”, vertelt Roos. “Ik had geen goede klik met de andere studenten in mijn groep. Toen ik ook nog ziek werd, stopte ik met de opleiding.” In februari jl. is ze vol goede moed weer begonnen. “Met mijn gezondheid gaat het steeds beter en ik zit nu in een heel fijne groep dus ik ga er helemaal voor.”
Persoonlijke ervaringen als pluspunt
Naast haar opleiding werkt ze als begeleider in het gezinshuis waar ze zelf sinds zes jaar verblijft. “Hier heb ik ook mijn stage gelopen. Ik ben vooral bezig met het pedagogisch begeleiden van de kinderen die hier wonen, allemaal tussen de 6 en 12 jaar oud. Daarnaast voer ik diverse huishoudelijke taken uit. Het bevalt zo goed dat ik waarschijnlijk in de jeugdzorg of geestelijke gezondheidszorg wil gaan werken. Iedere dag is anders, dat maakt het uitdagend.” Haar persoonlijke ervaringen vormen een enorme meerwaarde in haar werk. “Ik heb zelf van alles meegemaakt en gezien. Daardoor kan ik me beter inleven in de belevingswereld van de kinderen en weet ik hoe ik moet reageren in bepaalde situaties.”
Combinatie opleiding en werk
Het is voor Roos pittig om een fulltime opleiding te volgen naast haar werk. “Omdat mijn gezinsouders echter weten hoe belangrijk de opleiding voor mij is, kan ik mijn uren aanpassen aan mijn schoolrooster. Dat is natuurlijk ideaal.” Haar jongere pleegbroer had al eerder een verkort EVC-traject gevolgd. Ook voor Roos schreven haar gezinshuisouders een brief naar Stichting Talentwaardering om te kijken of zij hier eveneens voor in aanmerking kwam. “Ik wilde graag weten waar ik precies stond en hoe ver ik kon komen.” Het verzoek werd gehonoreerd en Roos had begin 2022 een tweeëneenhalf uur durend gesprek met een assessor. “Daarbij moest ik tot in de kleinste details vertellen hoe mijn dag eruitzag in het gezinshuis en wat ik allemaal deed. Best spannend maar gelukkig voelde ik me al heel snel op mijn gemak.”
Geloof in eigen kunnen
Waar ligt voor Roos de belangrijkste meerwaarde van het traject bij Vigor? “Ik voel me een stuk zekerder van mezelf. Ik ben behoorlijk eigenwijs dus toen de leerkrachten op mijn middelbare school vertelden dat ik niet verder kon komen dan niveau 2, sterkte me dat juist om te laten zien dat ik het wel degelijk kon. Het is fijn om dat zwart op wit bevestigd te hebben. Nu is het vooral keihard werken om de opleiding af te maken. Mijn verhaal laat hopelijk zien dat je ver kunt komen, als je maar in jezelf gelooft!”
Stichting Talentwaardering is de opdrachtgever van het EVC-traject van Roos. De stichting biedt mensen die niet over de (financiële) middelen beschikken om een dergelijk traject te volgen, de kans om dit alsnog te doen.