Op 13 oktober 2021 organiseren het Nationaal Kenniscentrum EVC en de Vereniging voor Erkende EVC Aanbieders in het SER-gebouw in Den Haag een congres over de professionalisering van EVC-experts. Verschillende sprekers zullen de revue passeren, waarna deelnemers aan de slag gaan in diverse workshops. Onder andere Erik Kaemingk, oud-directeur van het Nationaal Kenniscentrum EVC, komt aan het woord: “Het is de bedoeling dat we samen het gesprek aan gaan over hoe we de professionalisering van EVC-experts het beste vorm kunnen geven.”
Het is inmiddels de tweede keer dat een dergelijk congres plaatsvindt. “De eerste keer hebben we de Peer Review methode gepresenteerd”, vervolgt Kaemingk, die zich richt op allerlei projecten op het gebied van EVC. “Peer Review stelt EVC-aanbieders in staat om op een systematische manier een kijkje in de keuken te nemen bij elkaar en zo van elkaar te kunnen leren.” Dit heeft alles te maken met de ambitie van Kaemingk om een professionaliseringsslag te bewerkstelligen in de EVC-branche. “Iedere EVC-aanbieder leidt zijn eigen mensen op. Er is wel een generieke kwaliteitsstandaard maar er is geen methode beschikbaar waarmee je objectief kunt vaststellen in hoeverre je daar daadwerkelijk aan voldoet. Het blijft natuurlijk bijzonder dat je als EVC-aanbieder beroepsmatig bezig bent met het op een van de werkgever onafhankelijke methode zichtbaar maken van competenties van mensen terwijl je dat voor je eigen branche nog niet hebt geregeld.”
Een eerste voorzet
Mede om die reden heeft Kaemingk in het kader van een Europees project een voorzet gedaan voor een dergelijke beoordelingsmethode. Een methodiek vergelijkbaar met de werkwijze van Vigor, welke zij sinds haar oprichting gedurende het opleidings- en begeleidingstraject van assessoren consistent doorvoert. “We hebben een aantal competentienormen gedefinieerd en deze vastgelegd in een competentiemodel. Vervolgens hebben we een zelfevaluatie tool ontwikkeld waarmee je als EVC-professional zelf inzichtelijk kunt maken in hoeverre je al dan niet over bepaalde vaardigheden beschikt. Als je je op een bepaald gebied verder wilt ontwikkelen, kun je een beroep doen op een leertoolkit, die allerlei leermiddelen bevat die op Europees niveau beschikbaar zijn, van online cursussen tot informatie over standaarden. In het verlengde van dit project is zelfs een methode vastgesteld waarmee EVC-aanbieders hun assessoren kunnen certificeren. Tot op heden is er één EVC-aanbieder die inmiddels vijf gecertificeerde assessoren heeft. De komende jaren hopen we dat verder uit te kunnen rollen. Mijn methode is niet per sé zaligmakend. Op het congres gaan we hierover graag de discussie aan zodat we met z’n allen stappen kunnen gaan maken.”
Certificering geeft status
Kaemingk merkt dat het in eerste instantie enige reserve oproept bij sommige EVC-aanbieders om hierover te praten. “Ze vinden het ingewikkeld, het kost tijd en geld… Dat begrijp ik ook wel maar uiteindelijk moeten we er toch echt iets mee. Als je kunt laten zien dat je met professionele mensen werkt, geeft dat de branche een bepaalde status. Bovendien geeft het ook een boost aan de geloofwaardigheid van het EVC. Ja, het EVC is in Nederland goed geland, maar dan vooral in bepaalde sectoren. En als je bedenkt dat in 2008-2009 alle beroepsopleidingen een opleidingsonafhankelijk EVC-traject aanboden en hier anno 2021 nagenoeg niets van over is, dan is er nog werk aan de winkel. In mijn visie heeft het geen zin om de certificering van assessoren aan de overheid over te laten. EVC-assessor is een gespecialiseerd beroep, lastiger ook dan assessor in het onderwijs. Je kunt het niet aan ambtenaren overlaten om te bepalen hoe de beoordeling van assessoren moet gaan verlopen. EVC-experts kunnen dat beter met elkaar doen. Op het komende congres kunnen we daarvoor een eerste stap zetten.”
Persoonlijke motivatie
De gedrevenheid van Kaemingk is opvallend. Waar komt die vandaan? “Mijn motivatie wordt gevoed door de mensen die ik ben tegengekomen toen ik nog werkte in de zorg en in de tuinbouw. ‘Ik heb tot mijn zestiende moeten horen dat ik het niet kan’, is een opmerking die ik regelmatig voorbij hoorde komen als ik vroeg naar hun schoolervaringen. Die voortdurende stroom van teleurstellingen die veel mensen aan het begin van hun leven te verwerken krijgen, zorgt ervoor dat ze gedemotiveerd raken en afstand nemen van de maatschappij. Hoe mooi is het dan dat je met een instrument als het EVC zichtbaar kunt maken dat ze wel degelijk iets kunnen en in de loop van hun loopbaan een schat aan kennis en ervaring hebben opgedaan? Daar zet ik me graag voor in.”